Tuinperikelen
Het is zover; mijn groene oase op 16 hoog is klaar! Althans, voor zover een 'tuin' echt klaar kan zijn. Laat ik het zo zeggen, de basis is gelegd. En dat had, om het maar in tuintermen te houden, nogal wat voeten in de aarde.
Het begon vrijdag toen het bed was bezorgd. Keurig op tijd, tot zover alles goed. Maar toen het in elkaar zetten. Hoe moeilijk kan het zijn, zou je zeggen? Het enorme pakket bestond uit slechts een paar delen, waaronder een bodem, een hoofd- en voeteneinde en een rek voor de zijkant. Eitje, dacht ik nog. Imbussleutel en schroeven zaten er ook netjes bij, dus ik ging vol goede moed aan de slag. Ik bleek me in de eerste plaats nogal verkeken te hebben op hoe lang 1.20 m is. Het bed paste gelukkig wel, maar ik had toch aanzienlijk minder plek aan de zijkant over dan ik had gedacht. Dus de onderdelen erheen gesleept en schroeven maar. Dacht ik. Want hoe kun je in je eentje een hoofdeinde en de bodem vasthouden en die twee tegelijk vastschroeven? Ik zal je de details besparen van alle rare houdingen, maar het is me uiteindelijk gelukt die schroef erin te krijgen. Jammer dat ik zo'n kippekracht heb waardoor de schroeven niet echt strak aangedraaid zijn, maar goed, hij zat.
Tweede schroef ging ook nog. Maar toen de derde. Op de een of andere manier lukte het niet om het bed recht te houden. Dus het hele bed gekanteld zodat het op het hoofdeinde steunde. Hmm, beetje hoog om te schroeven. Krukje erbij. Was nog even bang dat ik met bed en al over de reling zou kiepen, maar het ging allemaal net goed. Wel meteen de zijkanten van het bed beschadigd, maar ach, dat geeft het zo'n leuke verweerde look, toch?
Ik dacht net dat het toch nog goed ging komen toen ik ontdekte dat ik de bodem verkeerd om had. Dus hup, schroeven er weer uit. Was ik eindelijk bij schroef nummer vier, bleek die niet te passen. Wat ik ook deed, het gat voor de schroef zat niet op gelijke hoogte als die van de bodem. Toen zag ik ineens dat ik bij het omdraaien van de bodem het hoofdeinde niet had gedraaid, waardoor de gaten voor de zijkant aan de verkeerde kant zaten. Zucht. Maar misschien was dit wel de reden dat die vierde schroef niet paste en zou hij zometeen op miraculeuze wijze gladjes in het gat draaien. Helaas, dit bleek niet het geval. Hij leek nu wel op de goede hoogte te zitten, maar de bodem en het hoofdeinde sloten niet goed aan waardoor het geheel scheef kwam te zitten.
Wat ik ook probeerde, die schroef ging er niet in. Uit pure wanhoop heb ik de zijkant er maar aangezet in de hoop dat het de boel bij elkaar zou trekken. Maar ook dat maakte niks uit. Dan maar grof geschut erbij halen: de hamer. Tegen beter weten in dacht ik dat wat klappen met een rubber hamer zou zorgen dat het spul beter aan zou sluiten. Toen ook dit niet bleek te werken, ontdekte ik dat ik meer van mijn vader heb dan ik altijd heb gedacht. Hoe rustig hij normaal ook was, met klussen, waar hij geen ster in was, kwam er soms een enorme drift bij hem naar boven. Zo ontdekte ik eens drie deuken in de Gamma kledingkast die hij voor me in elkaar had gezet. Nee, hij had niet misgeslagen, het waren pure frustratieslagen geweest. Zomaar, in de zijkant van de kast. Nou, deze neiging kwam dus nu ook bij mij omhoog toen ik na een uur nog steeds die ellendige laatste schroef niet vast had. Het enige alternatief was hulp inschakelen. Ik weet het, een zwaktebod, maar wat moest ik? Mijn broer zou de volgende ochtend wel even komen kijken.
Maar veel meer dan kijken werd het niet. Ook hij kreeg 'm niet vast. Volgens hem lag het aan de schroef. Kon ik me niet voorstellen, dus een andere schroef losgedraaid en die geprobeerd. Weer niks. Het was dus niet de schroef. Het ding was gewoon scheef. Toen had Dick een geniaal idee: ty wraps! En laat ik die als doe-het-zelver nou nog hebben ook. Alleen waren ze te kort. Maar waar in Rotterdam centrum vind je nou ty wraps en dan nog extra lange ook? Ik had er weinig vertrouwen in, maar vanmorgen vond ik ze zowaar en wel bij zo'n goedkope rommelwinkel op de Hoogstraat. Thuisgekomen het bed met zo'n tien ty wraps vastgezet. Was wel stevig, maar zakte toch steeds wat. Kwam ineens op het idee de imbussleutel door beide openingen te steken, zodat de twee delen recht bleven. Werkte perfect!
Dus zo kon ik vanmiddag toch nog mijn bedje opmaken en genieten van mijn nieuwe, groene balkon. Maar het meest enthousiast was Boots, die er meteen op sprong en er de hele middag niet meer afgegaan is. Was al dat harde werken toch niet voor niks.
De planten waren de tweede uitdaging. Zoals gezegd had ik een tijdje geleden al met Tuinwereld gebeld om te vragen of ze ook in Rotterdam centrum bezorgen. Tot mijn vreugde was dat geen enkel probleem. Zo simpel bleek het echter niet. Toen ik hoorde dat ze dit weekend een speciale actie hadden waarbij je tussen 07.00 en 08.00 uur 's morgens 30% korting krijgt op het hele assortiment, was ik in mijn nopjes. Dat zou me flink wat geld schelen. Dus ik even gebeld wanneer ze bezorgen. Helaas, maar een keer per week en wel op zaterdag. Dus alles voordelig op zaterdag kopen zat er niet in, want dan zouden mijn planten een week in de opslag staan en dat zag ik niet zitten. Er bleek zaterdag nog wel een plekje vrij in de vrachtwagen, dus dan zou ik lekker de volgende dag al mijn planten binnen hebben. Jammer van het geld, maar okee.
Vrijdagmiddag dus twee karren vol planten en potten uitgezocht en gekeken hoeveel potgrond, hydrokorrels (als drainage onderin de potten) en boomschors (als mulchlaag bovenop) ik nodig zou hebben. Wil ik alles afgeven bij de balie, vertelt die meneer me doodleuk dat ze niet 'zulk klein spul' bezorgen. Ik dacht dat ik ontplofte. Ik had namelijk de dag ervoor een half uur met Tuinwereld aan de telefoon gezeten en was vier keer doorverbonden om te weten te komen hoe het precies zat met het bezorgen. Na overleg met zijn collega's stuurde hij een jongen die me gelukkig wat beter hielp. Alles moest bij de kassa op de band en ging daarna naar de opslag.
Maar toen waren we er nog niet. Een uur later werd ik gebeld. De chauffeur die de spullen zou brengen was blijkbaar op zijn zachtst gezegd 'not amused'. De Tuinwereld dame wilde daarom checken of hun vrachtwagen wel in mijn straat kon komen op zaterdag en of de kar wel in de lift paste. Leek me wel, maar ik had natuurlijk geen idee hoe groot hun wagen was. Het leek hen misschien beter om alles maandagmorgen te komen brengen, maar dan met een bestelbusje. Of ik dat een probleem vond. Ik zat er natuurlijk niet op te wachten om een dag vrij te moeten nemen hiervoor en bovendien had ik alles zaterdag dan met 30% korting kunnen kopen. Gezien het schrikbarende bedrag dat ik kwijt was bij de kassa zou dit een flink verschil zijn. Dus als de dame me alsnog die korting wilde geven, wilde ik wel akkoord gaan met maandag als bezorgdag. Maar hier ging ze wijselijk niet op in.
Ik geef toe dat ik zaterdagochtend wel een beetje in de zenuwen zat. Wat als het nou niet ging lukken? Ik kon al die zakken potgrond onmogelijk met de bus meezeulen... Maar om 11.00 uur werd alles netjes bezorgd. Bleek dat de vrachtwagen de draai naar mijn straat niet had kunnen maken, zodat ze de kar met spullen los hierheen moesten rijden. In een mum van tijd stonden zowel de gang als mijn slaapkamer helemaal vol met planten, zakken grond en potten en kon ik aan de slag! Hieronder het resultaat..
Het begon vrijdag toen het bed was bezorgd. Keurig op tijd, tot zover alles goed. Maar toen het in elkaar zetten. Hoe moeilijk kan het zijn, zou je zeggen? Het enorme pakket bestond uit slechts een paar delen, waaronder een bodem, een hoofd- en voeteneinde en een rek voor de zijkant. Eitje, dacht ik nog. Imbussleutel en schroeven zaten er ook netjes bij, dus ik ging vol goede moed aan de slag. Ik bleek me in de eerste plaats nogal verkeken te hebben op hoe lang 1.20 m is. Het bed paste gelukkig wel, maar ik had toch aanzienlijk minder plek aan de zijkant over dan ik had gedacht. Dus de onderdelen erheen gesleept en schroeven maar. Dacht ik. Want hoe kun je in je eentje een hoofdeinde en de bodem vasthouden en die twee tegelijk vastschroeven? Ik zal je de details besparen van alle rare houdingen, maar het is me uiteindelijk gelukt die schroef erin te krijgen. Jammer dat ik zo'n kippekracht heb waardoor de schroeven niet echt strak aangedraaid zijn, maar goed, hij zat.
Tweede schroef ging ook nog. Maar toen de derde. Op de een of andere manier lukte het niet om het bed recht te houden. Dus het hele bed gekanteld zodat het op het hoofdeinde steunde. Hmm, beetje hoog om te schroeven. Krukje erbij. Was nog even bang dat ik met bed en al over de reling zou kiepen, maar het ging allemaal net goed. Wel meteen de zijkanten van het bed beschadigd, maar ach, dat geeft het zo'n leuke verweerde look, toch?
Ik dacht net dat het toch nog goed ging komen toen ik ontdekte dat ik de bodem verkeerd om had. Dus hup, schroeven er weer uit. Was ik eindelijk bij schroef nummer vier, bleek die niet te passen. Wat ik ook deed, het gat voor de schroef zat niet op gelijke hoogte als die van de bodem. Toen zag ik ineens dat ik bij het omdraaien van de bodem het hoofdeinde niet had gedraaid, waardoor de gaten voor de zijkant aan de verkeerde kant zaten. Zucht. Maar misschien was dit wel de reden dat die vierde schroef niet paste en zou hij zometeen op miraculeuze wijze gladjes in het gat draaien. Helaas, dit bleek niet het geval. Hij leek nu wel op de goede hoogte te zitten, maar de bodem en het hoofdeinde sloten niet goed aan waardoor het geheel scheef kwam te zitten.
Wat ik ook probeerde, die schroef ging er niet in. Uit pure wanhoop heb ik de zijkant er maar aangezet in de hoop dat het de boel bij elkaar zou trekken. Maar ook dat maakte niks uit. Dan maar grof geschut erbij halen: de hamer. Tegen beter weten in dacht ik dat wat klappen met een rubber hamer zou zorgen dat het spul beter aan zou sluiten. Toen ook dit niet bleek te werken, ontdekte ik dat ik meer van mijn vader heb dan ik altijd heb gedacht. Hoe rustig hij normaal ook was, met klussen, waar hij geen ster in was, kwam er soms een enorme drift bij hem naar boven. Zo ontdekte ik eens drie deuken in de Gamma kledingkast die hij voor me in elkaar had gezet. Nee, hij had niet misgeslagen, het waren pure frustratieslagen geweest. Zomaar, in de zijkant van de kast. Nou, deze neiging kwam dus nu ook bij mij omhoog toen ik na een uur nog steeds die ellendige laatste schroef niet vast had. Het enige alternatief was hulp inschakelen. Ik weet het, een zwaktebod, maar wat moest ik? Mijn broer zou de volgende ochtend wel even komen kijken.
Maar veel meer dan kijken werd het niet. Ook hij kreeg 'm niet vast. Volgens hem lag het aan de schroef. Kon ik me niet voorstellen, dus een andere schroef losgedraaid en die geprobeerd. Weer niks. Het was dus niet de schroef. Het ding was gewoon scheef. Toen had Dick een geniaal idee: ty wraps! En laat ik die als doe-het-zelver nou nog hebben ook. Alleen waren ze te kort. Maar waar in Rotterdam centrum vind je nou ty wraps en dan nog extra lange ook? Ik had er weinig vertrouwen in, maar vanmorgen vond ik ze zowaar en wel bij zo'n goedkope rommelwinkel op de Hoogstraat. Thuisgekomen het bed met zo'n tien ty wraps vastgezet. Was wel stevig, maar zakte toch steeds wat. Kwam ineens op het idee de imbussleutel door beide openingen te steken, zodat de twee delen recht bleven. Werkte perfect!
Dus zo kon ik vanmiddag toch nog mijn bedje opmaken en genieten van mijn nieuwe, groene balkon. Maar het meest enthousiast was Boots, die er meteen op sprong en er de hele middag niet meer afgegaan is. Was al dat harde werken toch niet voor niks.
De planten waren de tweede uitdaging. Zoals gezegd had ik een tijdje geleden al met Tuinwereld gebeld om te vragen of ze ook in Rotterdam centrum bezorgen. Tot mijn vreugde was dat geen enkel probleem. Zo simpel bleek het echter niet. Toen ik hoorde dat ze dit weekend een speciale actie hadden waarbij je tussen 07.00 en 08.00 uur 's morgens 30% korting krijgt op het hele assortiment, was ik in mijn nopjes. Dat zou me flink wat geld schelen. Dus ik even gebeld wanneer ze bezorgen. Helaas, maar een keer per week en wel op zaterdag. Dus alles voordelig op zaterdag kopen zat er niet in, want dan zouden mijn planten een week in de opslag staan en dat zag ik niet zitten. Er bleek zaterdag nog wel een plekje vrij in de vrachtwagen, dus dan zou ik lekker de volgende dag al mijn planten binnen hebben. Jammer van het geld, maar okee.
Vrijdagmiddag dus twee karren vol planten en potten uitgezocht en gekeken hoeveel potgrond, hydrokorrels (als drainage onderin de potten) en boomschors (als mulchlaag bovenop) ik nodig zou hebben. Wil ik alles afgeven bij de balie, vertelt die meneer me doodleuk dat ze niet 'zulk klein spul' bezorgen. Ik dacht dat ik ontplofte. Ik had namelijk de dag ervoor een half uur met Tuinwereld aan de telefoon gezeten en was vier keer doorverbonden om te weten te komen hoe het precies zat met het bezorgen. Na overleg met zijn collega's stuurde hij een jongen die me gelukkig wat beter hielp. Alles moest bij de kassa op de band en ging daarna naar de opslag.
Maar toen waren we er nog niet. Een uur later werd ik gebeld. De chauffeur die de spullen zou brengen was blijkbaar op zijn zachtst gezegd 'not amused'. De Tuinwereld dame wilde daarom checken of hun vrachtwagen wel in mijn straat kon komen op zaterdag en of de kar wel in de lift paste. Leek me wel, maar ik had natuurlijk geen idee hoe groot hun wagen was. Het leek hen misschien beter om alles maandagmorgen te komen brengen, maar dan met een bestelbusje. Of ik dat een probleem vond. Ik zat er natuurlijk niet op te wachten om een dag vrij te moeten nemen hiervoor en bovendien had ik alles zaterdag dan met 30% korting kunnen kopen. Gezien het schrikbarende bedrag dat ik kwijt was bij de kassa zou dit een flink verschil zijn. Dus als de dame me alsnog die korting wilde geven, wilde ik wel akkoord gaan met maandag als bezorgdag. Maar hier ging ze wijselijk niet op in.
Ik geef toe dat ik zaterdagochtend wel een beetje in de zenuwen zat. Wat als het nou niet ging lukken? Ik kon al die zakken potgrond onmogelijk met de bus meezeulen... Maar om 11.00 uur werd alles netjes bezorgd. Bleek dat de vrachtwagen de draai naar mijn straat niet had kunnen maken, zodat ze de kar met spullen los hierheen moesten rijden. In een mum van tijd stonden zowel de gang als mijn slaapkamer helemaal vol met planten, zakken grond en potten en kon ik aan de slag! Hieronder het resultaat..
Hosta, clematis met ooievaarsbekjes, fuchsia en gebroken hartje
Vrouwenmantel en klimop om de saaie muur in het hoekje te gaan bedekken
Wat vlijtige liezen doen het goed op een schadawbalkon en fleuren de boel flink op
Klimhortensia's, ooievaarsbek, hosta's, varens en een bolhortensia
Ook in het puntje klimhortensia's en klimop om tegen de muren te groeien en verder een mand kruiden en een flinke bak met lollo rosso en lollo bionda sla om straks lekker van te plukken
Veel van de planten moeten nog gaan bloeien en natuurlijk is het pas echt compleet als de muren goed worden bedekt met de klimop, de klimhortensia en de kamperfoelie. Maar dat duurt nog een tijdje. Een tuin heeft nou eenmaal tijd nodig om 'volwassen' te worden. Alle planten moeten hun draai vinden en lekker nonchalant gaan groeien en bloeien, zodat het er niet zo netjes meer uitziet. Maar de basis is er. Valt best mee he, hoeveel planten er nog geschikt zijn voor een balkon dat alleen avondzon heeft? Laat die mooie dagen nu maar komen, ik ben er helemaal klaar voor. En mijn balkon ook!
Ziet er prachtig uit sus! Het kost wat pijn en moeite, maar dan heb je ook wat :-)
BeantwoordenVerwijderenCollega zegt dat het zo in een blad kan. En er nu maar lekker van gaan genieten! ZUS
ha die stadsmuis,
BeantwoordenVerwijderenWat een verhaal zeg!!
kun je wel zeggen dat het heel wat voeten in aarde bed heeft gehad hahah
Jongens wat kun je dan aan het knoeien komen zeg!!
Maar het resultaat mag er zijn hoor!!
Wat een plaatje van een balkon!!
Ik ga je volgen hoor want ik wil nog veel meer van je zien
Ik wens je morgen een heel fijn koninginnedag en als je zin hebt kom dan eens bij mij achterom
groetjes Yolanda