Je passie vinden of God dienen? Mijn aha!-moment

Een aantal maanden geleden heb ik wat geschreven over het vinden van je passie. Ik vroeg me af of je werk kunt doen waar je écht plezier in hebt en hoe je erachter komt hoe jouw ideale baan eruit ziet.

Ik heb hier de laatste tijd veel over nagedacht. Zoals sommigen van jullie weten, ben ik een christen en speelt God een belangrijke rol in mijn leven. Ik geloof dat God met ieder mens een plan heeft. Je leeft niet zomaar. Je bent gewild door God en al toen Hij je maakte, had Hij een bepaald doel voor ogen. Hij maakte je zó dat je dat doel kunt bereiken. Net zoals Hij een vogel vleugels gaf omdat het Zijn bedoeling was dat dit dier vliegen zou, heeft Hij jou allerlei gaven en talenten gegeven die jou uitermate geschikt maken voor het doel dat Hij heeft met jouw leven. Jij bent uniek en ook jouw kwaliteiten zijn uniek. Ze maken je tot wie je bent.

Een tijd lang ervaarde ik een soort strijd tussen het dienen van God en het zoeken van Zijn wil voor mijn leven enerzijds en het vinden van mijn passie(s) anderzijds. Ik ken een aantal mensen dat met hulp van een coach dit laatste heeft gedaan. Coaching is daarbij sterk gericht op ontdekken wat jou blij maakt, waar je gelukkig van wordt. En daar had ik moeite mee. Geloof ik dan niet dat God wil dat ik gelukkig ben? Lastige vraag. Ja, God houdt oneindig veel van me en heeft het beste met mij voor. Maar of wat Hij onder 'beste' verstaat ook 'werelds geluk' betekent? Oftewel, is ons doel op aarde simpelweg gelukkig worden? Of heeft God een ander, hoger plan?

Ja, ik geloof van wel. Want als God alleen maar wil dat Zijn kinderen gelukkig zijn, waarom staat Hij dan toe dat ze ziek worden? Dat ze geliefden verliezen? Dat ze tegenslag krijgen? Dit zijn vragen waar ik mee geworsteld heb na de ziekte en het sterven van mijn ouders. Ik vond dat er nog wel erg veel leuke dingen op mijn pad moesten komen om alle ellende die ik had meegemaakt een beetje goed te kunnen maken. Eigenlijk dacht ik, zoals zoveel mensen, dat ik recht had op een gelukkig leven. Dat God mij dat als het ware verschuldigd is.

Tsja, en dan ga je de bekende 'waarom'-vragen stellen. Waarom overkomt mij dit? Waarom heeft God niet ingegrepen? Waarom heeft God mijn ouders niet genezen? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?
Dit zijn en blijven hele moeilijke vragen. Ik heb geleerd ze te laten rusten en me erbij neer te leggen dat ik Gods wegen niet begrijp. Dat hoeft ook niet. Het is eigenlijk behoorlijk arrogant om te verwachten dat ik dat wel zou kunnen.

Ik heb geleerd dat God mij niets verschuldigd is. Al het goede dat Hij geeft -mijn gezondheid, mijn huis, mijn familie, het simpele feit dat na de nacht weer een nieuwe dag begint en ik in leven ben- is pure genade van Zijn kant. We leven in een gebroken wereld en zolang dat zo is, zal er altijd ziekte, verdriet en dood zijn. Soms grijpt God op wonderbaarlijke wijze in. Hij heeft die macht, dat is waar. Maar als dat gebeurt, heeft God daar een bedoeling mee. Het is niet vanzelfsprekend en niet iets dat Hij ons verschuldigd is.

Wat Hij wel belooft, is dat Hij er altijd voor je is. Je hoeft niet alleen door dat dal te gaan. Hij wil je troosten en je de kracht geven om door te gaan. Hij kan bovendien alles gebruiken om jou verder te vormen en je meer te laten lijken op Zijn Zoon Jezus, ons voorbeeld.

Daarmee kom ik terug op de grote levensvraag: waarom zijn we op aarde? Als het is om gelukkig te worden, dan doet God duidelijk iets fout. Die optie valt voor mij af.

Ik heb altijd geleerd dat het mijn taak is God te dienen. Maar even concreet, hoe doe je dat? En eerlijk is eerlijk, zo leuk klinkt dat dienen niet. Dat is de reden dat ik moeite had met het zoeken naar mijn passies. Het klonk te leuk, te egoïstisch. Mijn zus verweet me dat volgens mij het geloof niet 'leuk' mag zijn, dat het altijd strijd en moeite moet zijn. Misschien is dat wel waar. Ik was bang dat ik door al dat graven in mezelf, alleen meer van mij zou vinden, terwijl ik meer van God wil. Ik was bang dat die focus op 'wat maakt míj gelukkig', me af zou brengen van wat Gods plannen zijn voor mijn leven. Want én doen wat ik leuk vind én doen wat God wil, dat ging naar mijn idee niet samen.

En toen was daar het boekje 'Als een vis in het water' van Max Lucado. Hij schrijft vol humor over hoe God elk mens een eigen koffer meegeeft met daarin de spullen die hij nodig heeft voor zijn bestemming. Iemand die naar een warm land gaat voor een strandvakantie neemt andere spullen mee dan iemand die op zakenreis naar een wereldstad reist. Pak je de koffer van een ander en probeer je je in zijn kleren te hijsen, dan krijg je problemen. Het knelt, past niet goed en je wordt doodgelukkig. Zo heeft het ook geen zin te proberen iemand anders te zijn of iets te doen wat niet bij je past.

Door het lezen van dit boekje heb ik geleerd dat ik niet alleen mijn unieke kwaliteiten heb, maar dat het gebruiken daarvan mij ook ontzettend gelukkig maakt. Dat wat je graag doet, is bijna altijd ook iets waar je goed in bent. Dat is niet voor niets. God heeft je zo gemaakt! Achterin het boekje zitten uitgebreide tests aan de hand waarvan je kunt ontdekken wat jouw kwaliteiten zijn. Ik was een beetje sceptisch, maar besloot het toch een kans te geven. De uitkomst verraste me enorm. Waar ik goed in ben en waar ik ook echt heel blij van word, zijn dingen die ik nooit had gezien als unieke talenten ofzo. Toch bleek er door mijn hele leven een rode draad te lopen waar heel duidelijk steeds diezelfde dingen uit kwamen. Het viel allemaal op z'n plek en klopte helemaal.

Het is niet zo dat ik nu meteen mijn baan op ga zeggen. Want ook in mijn huidige functie kan ik mijn kwaliteiten gebruiken, zo weet ik nu. Nu ik weet wat écht mijn sterke kanten zijn en waar ik me ook nog eens gelukkig bij voel, kan ik me meer daarop richten. Ik praat met God over de manieren waarop ik mijn talenten kan gebruiken om Hem te dienen. Want ook dat dienen is nu concreter. God vraagt me niet om iets te gaan doen wat niet bij me past, waar ik geen 'koffer' voor heb... Ik heb niet de 'bagage' van een zendeling of die van iemand die op straat opwekkingsliederen gaat zingen en evangeliseren. Ik mag gewoon doen waar ik goed in ben en zo op mijn unieke manier God dienen en een stukje laten zien van wie Hij is. Dat geeft rust, vrijheid en vooral zoveel blijdschap, dat wil je niet weten!

Worstel je met dezelfde vragen, lees dan eens dat boekje van Max Lucado. Het is vlot geschreven en is goed te volgen. Voor mij was het echt een eye-opener. Hopelijk voor jou ook!