The boy in the striped pyjamas

Vanavond was 'The boy in the striped pyjamas' (ook wel geschreven als 'pajamas' gek genoeg) op tv. Ik heb het boek (nog) niet gelezen en was heel benieuwd naar de film. Hoewel hij echt in en in triest is, ben ik blij dat ik 'm heb gezien. Zelden heeft een film over de Tweede Wereldoorlog zoveel indruk op me gemaakt.

Van verschillende mensen had ik al gehoord dat het boek goed is.  Het schijnt dat de film op sommige punten iets van het boek afwijkt, maar dat de grote lijnen wel kloppen. Ondanks dat de tranen meerdere keren over m'n wangen rolden tijdens het kijken, wil ik toch ook het boek lezen. Het is een vreselijk verhaal, maar soms heb je boeken die je gewoon moet lezen en films die je echt moet zien. Dit is er zo eentje wat mij betreft.

Je wordt er niet bepaald vrolijk van, maar het verhaal is zo goed en zo indringend dat het die sombere bui waard is. Niet alleen vanwege de kwaliteit van de film of het boek, maar omdat het nodig is dat we nooit vergeten wat er is gebeurd. Juist als er straks geen overlevenden van de oorlog meer over zijn om het na te vertellen.