Pimp je kast!

Al weken loop ik met het idee mijn propvolle vitrinekast een nieuwe look te geven. Ik heb erg veel blauw-wit serviesgoed en hoewel ik het nog steeds erg mooi vind, past al dat blauw niet zo bij de rest van mijn interieur. Bovendien zit de kast echt propvol waardoor het er nogal rommelig uitziet. Het leek me daarom leuk om stof achter de glazen deurtjes te spannen. Dan zie je de spullen in de kast niet en het past meteen ook beter bij mijn andere spullen.

Maar dat bleek nog niet zo eenvoudig. Op de markt waren wel veel stoffenkramen, maar ze hadden echt helemaal niks dat ook maar in de buurt kwam van wat ik zocht. Alleen maar lelijke kleuren, vage strepen en opzichtige glimstof. Ik herinnerde me ineens dat er een stoffenwinkel naast de Slegte op de Coolsingel zit, dus vol goede moed stapte ik daar naar binnen. Ik voel me altijd een beetje opgelaten in zo'n winkel. Je hoort allemaal dames praten over het naaien van kleding en gordijnen, waarbij ze dan de meest ingewikkelde termen gebruiken. Zo klinkt het voor mij tenminste. Aangezien ik niets, maar dan ook niets weet over naaien, stikken en zomen, voel ik me een echt een vreemde eend in de bijt. Alsof ik daar niet hoor te komen en elk moment door de mand kan vallen ofzo.

Toch liep ik, net alsof ik er verstand van heb, voelend aan de vele rollen met stof, de winkel door, nog steeds op zoek naar een leuk Pip-achtig stofje. Ik had niet echt iets in mijn hoofd, gewoon een zacht tintje en een leuke print; bloemetjes, ruitjes, vogeltjes... Maar hoeveel er ook was, er zat niks bij waar ik wat aan had. Ik wilde net weggaan, toen ik iemand hoorde praten over de kelder. Achterin de winkel zat blijkbaar nog een trap naar beneden. Toch daar nog maar even kijken dan. En wat bleek? Daar lagen alleen maar stoffen die ik leuk vind! Ruitjes, stippen, wat je maar wilt! Ik denk dat het stoffen zijn die voor kinderkamers gebruikt worden ofzo, maar ik was meteen enthousiast. Dit was wat ik zocht! Ik vond een schattig stofje met ruiten en hartjes. Alleen kon ik niet kiezen tussen rood-wit en roze-wit. Ik besloot ze uiteindelijk allebei maar te nemen.

Thuis gekomen heb ik de roze harten gebruikt voor de vitrinekast en de rode voor het theekastje in de hal. Rood zou misschien logischer zijn, omdat ik ook rode ruit gordijnen heb, maar ik wilde juist wat meer pasteltinten in de woonkamer. Ik vind rood geweldig, maar dan als accentkleur en niet als hoofdkleur. Vandaar de roze harten. In de hal heb ik roze Pip behang en hoewel daar het roze stofje dus meer voor de hand lag, koos ik daar voor rood. Zo heb ik een leuke mix van kleuren, die net wat pittiger is dan alles in een kleur.

Het theekastje kon ook wel een extra laagje verf gebruiken, dus ben vanmorgen ook meteen aan het schilderen geslagen. Ik ben heel tevreden met het resultaat. Ook de vitrinekast is heel gezellig en een stuk rustiger, liever, geworden. Samen met de pioenen die ik op de markt heb gekocht, is het helemaal geworden zoals ik gehoopt had.

Over pioenen gesproken, ook op mijn bureau staat een bos. Ze beginnen nu al uit te komen, waardoor ze nog mooier zijn. Deze soort, met een groot geel hart, had ik nog nooit gehad. Maar ik vind ze prachtig. Elke keer als ik ernaar kijk, geniet ik!

Op de markt kocht ik ook vier kleine, roze cyclaampjes voor een paar euro. In een licht blauw kommetje staat er eentje in m'n slaapkamer.

En een paar in een oude emaille kom in de woonkamer. 

En Boots? Die vindt vooral de fleece deken die ik op de stoel gelegd heb een groot succes...