Macarons

Vandaag is mijn zus jarig en traditiegetrouw gaan we bij elke verjaardag met z'n vieren eten. Maar omdat mijn broer en zijn vriendin morgen naar Den Haag verhuizen, zijn we gisteravond al uit eten geweest.

Ik had al wat kadootjes voor haar, maar echt af was het pas toen ik er een doosje macarons bij had gekocht.

Nou zijn macarons in Nederland nog niet zo bekend en dus niet zo populair als in bijvoorbeeld Parijs, maar de Bijenkorf en V&D verkopen ze. De Bijenkorf biedt maar twee of drie smaken, terwijl je bij V&D uit zo'n zes kleurtjes met de bijbehorende smaakjes kunt kiezen. Met Pasen had ik een zakje voor Audrey gekocht omdat ze weleens had laten vallen dat ze ze graag eens zou willen proeven. Op verschillende blogs had ze namelijk gelezen over de fameuze macarons van Ladurée, waarover zometeen meer. Na een hap was ze verkocht! Daar wilde ze meer van. Probleem was alleen dat we ze niet meer bij V&D konden vinden. Dus toen ik vrijdag in de stad liep besloot ik voor de zekerheid even te kijken of ze er toevallig weer waren. En jawel! Dus maar meteen een flink doosje laten vullen. Ze zijn niet echt goedkoop, maar ongeveer de prijs van bonbons.

Vergeleken de 'echte' macarons van Ladurée valt dat nog mee. Daar betaal je per zes stuks ongeveer 14 euro. Maar dan heb je ook wat! Zeggen ze.

Een macaron is frans voor een soort koekje van méringue. Pierre Desfontaines, kleinzoon van banketbakker Louis Ladurée, kwam in 1930 op het idee om twee zulke koekjes op elkaar te doen met daartussen een romige ganache. Inmiddels is de Ladurée macaron wereldberoemd. Er is een aantal vast smaken (Chocolate - Bitter Chocolate - Vanilla - Coffee - Rose - Pistachio - Raspberry - Blackcurrant Violet - Caramel with salted butter - Red Fruits - Orange Blossom - Liquorice - Lemon) en er zijn seizoensmaken (Coconut - Mint - Amande - Spice and soft fruits - Chesnuts - Praline - Lemon Cedrat - Bergamot - Jasmin mango). Elk seizoen wordt er daar weer een nieuwe smaak aan toegevoegd. 

Het schijnt niet alleen een feest voor de mond, maar ook voor de ogen te zijn. Want elke smaak heeft weer een ander kleurtje en ook de verpakking is een verhaal apart. Elke seizoen wordt er een nieuwe doos ontworpen. Zo heeft modeontwerper Laboutin al een verpakking voor de franse delicatesse bedacht en ook Anna Sui is inmiddels gecontracteerd voor het bedenken van een hip doosje.

Kortom, een macaron van Ladurée is niet zomaar een klein koekje, maar een ervaring.

En als je net als ik begint te kwijlen bij het zien van zoveel moois, dan wil je natuurlijk maar een ding weten: waar kunnen we ze kopen? En daar zit 'm het probleem. Want het aantal Ladurée winkels is beperkt. Er zitten er zes in Parijs en verder kun je terecht in Milaan, Tokyo, Nagoya, Dublin, Zurich, Lausanne, Geneve, Monaco en Londen (in Harrods). Dus tenzij je het combineert met een stedentrip (goed excuus!), zul je het voorlopig met de Bijenkorf en V&D moeten doen.

Hoe anders is het in Parijs. Daar schijn je nu op elke hoek van de straat macarons te kunnen kopen. Weleenswaar niet overal Laduree kwaliteit, maar toch... Zo verkoopt zelfs MacDonalds de kleurige heerlijkheden. Maar op wat hoger niveau schijnt er een hele strijd gaande te zijn tussen de genoemde Ladurée en een voormalige werknemer, Pierre Hermé, die voor zichzelf begonnen is. Er wordt zelfs beweerd dat de macarons van Hermé die van zijn leermeester overtreffen. Dit vraagt gewoon om een vergelijkend warenonderzoek, dus waar wachten we nog op?