Sex and the City
Wat een weer vandaag. Het komt al de hele dag met bakken uit de hemel en vanmiddag heeft het zelfs even flink geonweerd. Maar heerlijk weer om lekker met een spannend boek op de bank te zitten!
Gisteren was het een stuk beter qua weer en gezien de voorspellingen heb ik het er nog maar even van genomen. 's Morgens ben ik met hondje Robbedoes naar het park geweest. Het was niet zo vreselijk warm, dus ik besloot het erop te wagen dat hij het wel zou redden. Bepakt met zijn waterfles/drinkbak en eierkoek gingen we op weg. Zoals altijd als ik iets meeneem als we uitgaan, was hij niet te stuiten bij het vooruitzicht van een tripje. Blaffen, springen en piepen... helemaal blij dat we ergens heen gingen. Zelfs toen we na een half uurtje bij het park aankwamen en ik het hoog tijd vond om 'm even lekker te laten drinken, had hij nog geen rust in zijn gat. Een klein slokje water, maar toen wilde meneer er alweer vandoor. Zelfs een stukje eierkoek, waar hij normaal van door het dak gaat, kon hem niet verleiden. Teveel opwinding. Dus wij het park in.
Helaas mag je met een hond niet overal komen, maar we hebben toch een lekkere wandeling kunnen maken. Het weer was prima en het was rustig, zodat ik naar hartelust bloemen kon plukken. Niks zo leuk als een bos zelf geplukte bloemen.
Tegen de tijd dat we terug naar huis gingen was hondje moe en ging om de honderd meter liggen, poten naar achteren, ongeneerd languit in het gras. We hadden in totaal twee uur gewandeld, dus niet zo gek dat zijn korte pootjes moe waren. Thuis gekomen heeft hij eerst gulzig zijn waterbak leeggedronken om vervolgens uitgeput op het kleed in slaap te vallen. Ik had de hele dag geen kind meer aan hem.
Zo'n wandeling bleek een goede opppepper, want ik had meteen zin om het huis een flinke beurt te geven. De vers geplukte bloemen in een kan op tafel, ik zag het al helemaal voor me. Balkondeur open zodat de boel lekker kon luchten, nieuwe dekbedhoes op bed en de was in de trommel.
Ineens had ik zin om de bank anders te zetten. En voordat ik van iedereen commentaar krijg dat dat niet zo slim is gezien mijn rugpijn: ik heb heeeeel voorzichtig gedaan! Maar echt, I can't help myself! Als ik zoiets eenmaal in m'n hoofd heb, dan moet ik echt de boel omgooien. Geen zware kasten dit keer, want die verslepen zou nu echt dom zijn. Ik heb alleen de bank een kwartslag gedraaid en de twee stoelen verwisseld. Ik was altijd bang dat een bank voor het raam niet leuk zou zijn omdat je dan als het ware het uitzicht blokkeert. Maar ik moet zeggen dat ik heel tevreden ben met het resultaat. De kamer oogt veel ruimer en zittend op de bank kun je heerlijk over de stad uitkijken. Robin en de katten kunnen zich er ook goed in vinden, want ook zij hebben vanuit de kussens op de bank een prima uizicht.
Na al dat geboen en geschuif was ik wel toe aan een frisse douche. Meteen mijn haar gewassen en me opnieuw opgemaakt, want... ik ging naar de film! En wel naar Sex and the City. En daar kun je natuurlijk niet in je slonzige kloffie naartoe, wil je tenminste niet met een vreselijk minderwaardigheidsgevoel na afloop de zaal verlaten. Niet dat ik me nou kan of wil meten met de uberhippe dames, maar toch.
Ik was niet de enige die haar kleding had aangepast aan de film. De zaal zat vol met overwegend jonge meiden die zich, naar eigen idee, trendy en sexy hadden uitgedost om niet uit de toon te vallen. Echt, ik keek mijn ogen uit. Het zal de leeftijd wel zijn, maar ik zou mijn dochter niet graag zo over straat laten gaan. Sterker nog, ik zou zelf niet eens zo over straat willen. Mijn moeder zou zeggen: "Je zou toch huilen als je zo over straat moest!" Strakke jurkjes, hoge hakken en diepe decolletes, ook bij meisjes die niet meer hebben dan een paar erwten op een plankje.
Maar wat de film betreft, die was erg leuk. Ik ben geen vreselijke fan van de serie. De eerste film heb ik op dvd gezien en vond ik best leuk, maar meer ook niet. Ik had dan ook geen hele hoge verwachtingen van deel 2. Maar een vriendin wilde er graag heen, dus okee. Dat is eigenlijk de beste manier om een film te gaan zien; niet te hoge verwachtingen, dan valt het bijna altijd mee. Zo ook bij Sex and the City 2. Het verhaal was leuk, veel grappige situaties en vooral hele lekkere muziek. Liza Minelli's versie van Single ladies, Alicia Keys' Empire state of mind, een door Carrie, Samantha, Miranda en Charlotte gezongen versie van I'm a woman, en veel arabische muziek met beat. Snel op zoek naar de soundtrack dus.
Het verhaal in het kort: Carrie en Big zijn inmiddels twee jaar getrouwd en de sleur dreigt er een beetje in te komen. Big wil het liefst gezellig samen op de bank tv kijken en eten afhalen, terwijl Carrie terugverlangt naar etentjes en cocktailfeestjes. Charlotte heeft haar handen vol aan haar twee kinderen. Vooral baby Rose met haar constante gehuil drijft haar tot waanzin. Als Samantha haar ook nog eens attent maakt op het wel heel sexy uiterlijk van haar bh-loze nanny, is ze een zenuwinzinking nabij. Miranda werkt veruren en heeft het zwaar te stellen met een baas die haar niet mag. Ze neemt ontslag, maar mist haar werk. Samantha's voorstel voor een haar aangeboden tripje naar Abu Dhabi komt voor de dames dus als een geschenk uit de hemel.
Hoewel het viertal echt wel wat gewend is, zijn zelfs zij overdonderd door de luxe waarmee zij tijdens hun vakantie in het Midden Oosten bedolven worden. Maar natuurlijk gaat er het een en ander mis in het vooruitstrevende Abu Dhabi, dat toch niet op alle punten zo modern is als met name de op sexbeluste Samantha zou willen. Dit levert een aantal erg grappige scenes op. Maar ik zal niet teveel verklappen. Gewoon zelf gaan zien zou ik zeggen!
Reacties
Een reactie posten