Een tweede leven

Een van de voordelen van het wonen in Rotterdam is dat je hier nog je grof vuil kunt laten ophalen. In het dorp waar ik woonde, is dat al jaren geleden afgeschaft. Als je daar iets hebt dat niet in je kliko past, dan moet je dat zelf een paar dorpen verderop naar de zogenaamde milieustraat gaan brengen. Hoe je een afgedankte kast, bank of bed ooit in je auto moet krijgen, wordt niet gevraagd. Maar goed, als je het spul dat je kwijt wilt wel naar die milieustraat hebt weten te krijgen, dan moet je daar alles in een enorme baken gooien. Maar wel in de juiste bak! Voor alles zijn namelijk aparte bakken; hout, beton, metaal, elektronica... Nee, dat is allemaal niet zo simpel. Zeker niet als het druk is en er een hele rits auto's achter je staat te wachten tot jij eindelijk je rotzooi in de goede bakken hebt weten te mikken.

Maar nog los van alle ellende die het geeft als je iets kwijt wilt, het is ook niet leuk voor de snuffelaars onder ons. Bij de milieustraat is het echt onmogelijk om iets uit die enorme bakken te vissen, mocht je iets zien dat de moeite waard is. Bovendien staan er medewerkers van de milieustraat bij, die er zelf als de kippen bij zijn als je iets weggooit dat zij nog kunnen gebruiken.

Hoe anders is dat in Rotterdam! Hier kun je zonder problemen alles op straat zetten en na een telefoontje komt de Roteb het voor je ophalen. Wat een luxe. Bovendien gebeurt het regelmatig dat mensen 's avonds vast hun oude rommel buiten zetten om de volgende dag te worden opgehaald. En dus kun je ongegeneerd snuffelen naar oude meuk.

Hoewel, ongegeneerd... ik voel me er altijd wat ongemakkelijk bij. Maar meestal wint de hebzucht het toch van mijn opgelaten gevoel. Zo ook afgelopen week. Ik had bij het grof vuil een houten theewagentje zien staan. Vreselijk vies, maar ik zag al helemaal voor me hoe hij staan als ik 'm geverfd zou hebben. Een avond en een ochtend ben ik voorbij gelopen en heb ik 'm niet durven pakken, maar toen hij de tweede avond nog steeds in de regen stond, heb ik 'm tussen de andere troep vandaan getrokken en mee naar huis genomen. Meteen liet een van de handvatten los, maar dat kon wel gelijmd worden.

De afgelopen dagen ben ik aan het schuren en het verven geweest. Het theewagentje is een beetje gammel, maar wat mij betreft verdient hij wel een tweede leven. Ik heb m'n theeservies erop gezet met m'n muntplant en onderop, waar een klein gaatje zit, heb ik een quilt gelegd. Helemaal leuk toch?