Meet Max
Zaterdag ben ik weer voor het eerst sinds jaren naar de hondenhow in Ahoy geweest. En ja, natuurlijk weet je dat je dan weer allerlei ideeen in je hoofd krijgt over een leuk hondje erbij nemen, maar zo'n show is alleen om te kijken, dus wat kon het voor kwaad? Nou... ik kwam dus mooi thuis met een hond! Het ging zo:
Bij de keuring en de shows van de teckels zagen we een schat van een jonge, ruwharige teckel. Een hele aparte tekening en zo'n leuk koppie. Dus we maakten een praatje met de fokster. Zij had allerlei benches met teckels bij zich, dus daar namen we een kijkje. Ik vroeg of ze weleens herplaatsers heeft, of in elk geval hondjes die geen pup meer zijn. Dus dat zijn bijvoorbeeld hondjes die bij nader inzien niet de show- of fokkwaliteit hebben en die de fokker dus niet zelf wil houden. Toevallig had de fokster een hondje van 5 maanden bij zich waar ze een ander thuis voor zocht. Ze had namelijk teveel reutjes en moest er dus eigenlijk eentje kwijt. Ik kreeg 'm in m'n armen en ja, dat is natuurlijk altijd riskant. Zeker als zo'n beestje je dan enthousiast begint te likken en te knuffelen. De fokster vertelde dat hij zo'n vrolijk, makkelijk karakter heeft en gewend is alleen te zijn overdag. Zij werkt namelijk ook fulltime en overdag bleef hij dan gewoon in de bench thuis. Hij blaft ook bijna niet, is honden en katten gewend, dus eigenlijk alles was positief. Voor een ruwharige teckel vond ik zijn vacht nog wat glad, maar die borstelige wenkbrauwen en baard schijnen bij sommige hondjes wat later te ontwikkelen. Hij was net gekeurd en scoorde op alle punten als 'belovend'.
Ik ben twee keer even weggegaan om wat te drinken en er rustig over na te denken. Ik wilde geen impulsaankoop doen. Maar er leek eigenlijk geen reden om hem niet te nemen. Dus ik heb een halsbandje en riempje gekocht en kreeg hem mee naar huis.
Robin, mijn West Highland White Terrier, reageerde wat afwachtend. Hij is al 8 en heeft het niet zo op dat wilde grut. Maar Max liet hem met rust en dat scheelde. De katten gingen natuurlijk wat blazen, maar omdat hij die ook totaal negeerde, bleven ze wel in de kamer om 'm te bekijken. Daantje vindt hem stiekem wel interessant, maar durft nog niet goed met 'm te spelen.
Max vond alle speeltjes en de aandacht geweldig. Hij was helemaal in z'n element. En zodra Robin naar hem snauwde, ging hij weg of onderdanig op z'n rug liggen.
Kortom, het ging prima. Hij deed algauw een plas op de grond, maar ach, dat zouden de zenuwen wel zijn. Later gebeurde het nog 2 keer. Toen ik met de honden naar buiten ging, bleek dat Max helemaal niet gewend was aan de riem te lopen. Maar doordat Robin erbij was, had hij het al snel door en liep hij met hem mee. Alleen plassen, ho maar. Toen we eindelijk terug naar huis gingen, was bijna het eerste wat hij deed een plas op de grond doen. Geinformeerd bij de fokker en wat blijkt? Hij is nog helemaal niet zindelijk! Daar was ze mee bezig zei ze. Beetje laat voor 5 maanden lijkt me. Maar overdag zat Max dus in de bench en als de baas thuis kwam, liet ze hem in de tuin. Daar deed hij dan zijn behoefte. Dus hij is helemaal niet gewend uitgelaten te worden en legt de link niet tussen naar buiten gaan aan de riem en daar plassen. Hij bewaart het echt voor als hij weer thuis is. Af en toe lukt het me om hem buiten iets te laten doen, door bijvoorbeeld meteen na het slapen naar buiten te gaan. Maar meestal doet hij daar niks. Zodra hij binnen iets doet, zeg ik 'Nee' en breng hem alsnog naar buiten. Maar omdat ik op 16 hoog woon, duurt het even voor we buiten zijn. Dan ziet hij volgens mij de link niet meer tussen die plas en naar buiten gaan. Is toch anders als je alleen de tuindeur open hoeft te doen natuurlijk.
Je kunt het het beest natuurlijk niet kwalijk nemen en hij pakt het vast wel snel op, maar ja, dit is dus de reden dat ik geen pup wilde. Nu zit ik met een groot dilemma. Eigenlijk wil ik Max niet kwijt, want hij heeft echt een geweldig karakter. Hij is vrolijk, speels, luistert goed, blaft niet en wil constant bij je zijn.
Maar in combinatie met mijn werk is het niet zo makkelijk hem zindelijk te maken en op te voeden. Want zelfs als ik hem overdag in de bench doe zolang hij nog niet zindelijk is, dan heb ik alleen de avonden om hem te trainen met plassen. Ik vraag me af of dat zo handig is.
Suggesties iemand???
Bij de keuring en de shows van de teckels zagen we een schat van een jonge, ruwharige teckel. Een hele aparte tekening en zo'n leuk koppie. Dus we maakten een praatje met de fokster. Zij had allerlei benches met teckels bij zich, dus daar namen we een kijkje. Ik vroeg of ze weleens herplaatsers heeft, of in elk geval hondjes die geen pup meer zijn. Dus dat zijn bijvoorbeeld hondjes die bij nader inzien niet de show- of fokkwaliteit hebben en die de fokker dus niet zelf wil houden. Toevallig had de fokster een hondje van 5 maanden bij zich waar ze een ander thuis voor zocht. Ze had namelijk teveel reutjes en moest er dus eigenlijk eentje kwijt. Ik kreeg 'm in m'n armen en ja, dat is natuurlijk altijd riskant. Zeker als zo'n beestje je dan enthousiast begint te likken en te knuffelen. De fokster vertelde dat hij zo'n vrolijk, makkelijk karakter heeft en gewend is alleen te zijn overdag. Zij werkt namelijk ook fulltime en overdag bleef hij dan gewoon in de bench thuis. Hij blaft ook bijna niet, is honden en katten gewend, dus eigenlijk alles was positief. Voor een ruwharige teckel vond ik zijn vacht nog wat glad, maar die borstelige wenkbrauwen en baard schijnen bij sommige hondjes wat later te ontwikkelen. Hij was net gekeurd en scoorde op alle punten als 'belovend'.
Ik ben twee keer even weggegaan om wat te drinken en er rustig over na te denken. Ik wilde geen impulsaankoop doen. Maar er leek eigenlijk geen reden om hem niet te nemen. Dus ik heb een halsbandje en riempje gekocht en kreeg hem mee naar huis.
Robin, mijn West Highland White Terrier, reageerde wat afwachtend. Hij is al 8 en heeft het niet zo op dat wilde grut. Maar Max liet hem met rust en dat scheelde. De katten gingen natuurlijk wat blazen, maar omdat hij die ook totaal negeerde, bleven ze wel in de kamer om 'm te bekijken. Daantje vindt hem stiekem wel interessant, maar durft nog niet goed met 'm te spelen.
Max vond alle speeltjes en de aandacht geweldig. Hij was helemaal in z'n element. En zodra Robin naar hem snauwde, ging hij weg of onderdanig op z'n rug liggen.
Kortom, het ging prima. Hij deed algauw een plas op de grond, maar ach, dat zouden de zenuwen wel zijn. Later gebeurde het nog 2 keer. Toen ik met de honden naar buiten ging, bleek dat Max helemaal niet gewend was aan de riem te lopen. Maar doordat Robin erbij was, had hij het al snel door en liep hij met hem mee. Alleen plassen, ho maar. Toen we eindelijk terug naar huis gingen, was bijna het eerste wat hij deed een plas op de grond doen. Geinformeerd bij de fokker en wat blijkt? Hij is nog helemaal niet zindelijk! Daar was ze mee bezig zei ze. Beetje laat voor 5 maanden lijkt me. Maar overdag zat Max dus in de bench en als de baas thuis kwam, liet ze hem in de tuin. Daar deed hij dan zijn behoefte. Dus hij is helemaal niet gewend uitgelaten te worden en legt de link niet tussen naar buiten gaan aan de riem en daar plassen. Hij bewaart het echt voor als hij weer thuis is. Af en toe lukt het me om hem buiten iets te laten doen, door bijvoorbeeld meteen na het slapen naar buiten te gaan. Maar meestal doet hij daar niks. Zodra hij binnen iets doet, zeg ik 'Nee' en breng hem alsnog naar buiten. Maar omdat ik op 16 hoog woon, duurt het even voor we buiten zijn. Dan ziet hij volgens mij de link niet meer tussen die plas en naar buiten gaan. Is toch anders als je alleen de tuindeur open hoeft te doen natuurlijk.
Je kunt het het beest natuurlijk niet kwalijk nemen en hij pakt het vast wel snel op, maar ja, dit is dus de reden dat ik geen pup wilde. Nu zit ik met een groot dilemma. Eigenlijk wil ik Max niet kwijt, want hij heeft echt een geweldig karakter. Hij is vrolijk, speels, luistert goed, blaft niet en wil constant bij je zijn.
Maar in combinatie met mijn werk is het niet zo makkelijk hem zindelijk te maken en op te voeden. Want zelfs als ik hem overdag in de bench doe zolang hij nog niet zindelijk is, dan heb ik alleen de avonden om hem te trainen met plassen. Ik vraag me af of dat zo handig is.
Suggesties iemand???
wat een Droppie ... daar word je ook wel gelijk verliefd op...
BeantwoordenVerwijderenIk vind het wel raar, met 5 maanden moet de basis van zindelijkheid toch wel aanwezig zijn lijkt mij? Blijkbaar vonden ze het belangrijker dat de honden er mooi uit zien dan dat ze de basis opvoeding mee krijgen?
Ik begrijp je probleem. ik denk dat als je het van tevoren had geweten je waarschijnlijk nog wel een extra rondje door de ahoy had gelopen.
Misschien zou je aan familie of vrienden kunnen vragen of ze je kunnen helpen met de training, want hoe ouder ze worden hoe moeilijk het word met aanleren?
In ieder geval veel succes de aankomende tijd! en ik blijf je blog volgen..
Vr gr Angelique
Ach wat een schatje !
BeantwoordenVerwijderenDie wil je nooit meer kwijt.
Kan je hem niet leren om op het balkon te gaan?
Ik weet dat dit wel wat schoonmaakwerk oplevert maar zo zal hij misschien sneller de link leggen met naar buiten gaan. Later leert hij dan zo wel dat hij eerst 16 verdiepingen naar beneden moet.
Veel succes.
Groetjes
Claire