Knusse bedjes

Al mijn hele leven ben ik gek op knusse slaapplekken. Als kind vond ik het geweldig om in showrooms alle tenten te bekijken en er even in te gaan zitten. Ondanks dat ik nooit heb gekampeerd, is de drang om in een tent te slapen wel overgegaan. Een vrouw is tenslotte ook gesteld op enige luxe. En een opblaasbed dat halverwege de nacht leegloopt is ook niet alles. En dan heb ik het nog niet eens over regen, enge beesten in je tent en met een wc-rol onder je arm naar het toilet lopen.

Een heel ander verhaal zijn de stapelbedden. Die liefde is nooit overgegaan. Ik heb er niet heel veel ervaring mee. Groot was de vreugde als we bij aankomst in een vakantiehuisje een stapelbed ontdekten. Direct gevolgd door ruzie over wie boven mocht slapen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik had ook vriendinnen die een hoogslaper hadden; beneden een bureau en boven (yes!) een bed waar je met een ladder (yes! yes!) inklom. Geweldig!

Hoe leuk is het om een kamer in te richten met één of meerdere stapelbedden en elk bed dan als een soort apart kamertje in te richten? Iedereen een eigen lampje om bij te lezen, een plank voor wat boeken en natuurlijk een gordijntje voor de nodige privacy. Je bespaart zoveel ruimte en het staat nog super ook.

En wat denk je van bedstedes? Ik heb er zelf nooit in gelegen, maar ik vind ze zó gezellig! Ik benijd de dames met handige echtgenoten die zoiets zelf in elkaar timmeren. Ook leuk om zo op een slimme manier de ruimte onder een schuin dak te gebruiken. Eventueel met een gordijn in plaats van luiken en voila! je heb meteen een knusse slaapplek.

Voor kinderen kun je tegenwoordig complete houten hutten kopen met een bedstee, luikjes en laddertje. Dat had ik helemaal geweldig gevonden toen ik klein was. Sterker nog, ik zou het nu ook nog leuk vinden... Maar dat kan ik misschien beter niet hardop zeggen?