Nieuwe lente, een nieuw begin

Het is jammer voor degenen die niet van Rotterdam houden, maar het is toch echt de mooiste stad van Nederland. Of in elk geval één van de mooiste.

Dat wisten we natuurlijk allang, maar toen ik deze week door de stad wandelde, was ik toch weer onder de indruk. Van de Veerhaven bijvoorbeeld. Dat nostalgische en gemoedelijke van de jachthaven, tegen de skyline van een wereldstad. Gers!

Om even het huis uit te zijn, loop ik regelmatig 's middags een eindje langs het water, of maak een rondje door het park bij de Euromast. Ondanks dat het steeds wat drukker wordt, zijn er in het park nog steeds stille paadjes te vinden. Een oase van rust, middenin de stad.

Zo mooi om te zien hoe de natuur zich niet tegen laat houden door al het gedoe rondom corona. De bomen lopen weer uit en tussen het gras komen de bloemen op. Alles is weer zo lekker groen, de vogels in het park zingen... Je zou even vergeten wat er allemaal gebeurt in de wereld. En dat is ook weleens goed.

Elk voorjaar raakt het me dat bomen en struiken die er tot voor kort compleet dood uitzagen, weer helemaal tot leven komen en de mooiste groene blaadjes en bloemen krijgen. Juist nu vind ik dat zo bemoedigend; hoe hopeloos een situatie ook lijkt te zijn, er is altijd een nieuw begin mogelijk. Al lijkt iets menselijk gezien compleet dood en uitzichtloos, God is in staat er nieuw leven in te blazen. Hij kan vanuit de puinhopen van je leven iets schitterends maken, wat je zelf nooit had kunnen bedenken. Kijk niet naar de situatie of naar de dingen waarin je zelf tekort schiet. Kijk naar Hem en vertrouw Hem maar. Net als Hij dat dode stuk hout weer helemaal tot bloei laat komen in de lente, wil Hij jouw leven vernieuwen. Dwars door de moeilijkheden heen.