Rule Britannia

Ken je dat gevoel, dat je door een bepaalde omgeving helemaal blij en enthousiast wordt? Dat je alleen maar kunt denken: "Hier wil ik iets mee!" Dat gevoel krijg ik als ik in de winkel van Van Zanten in Rotterdam kom. Ik heb er al eens eerder over geschreven. Het is een klein delicatessewinkeltje met Engelse producten en achterin de winkel kun je thee drinken of lunchen. Elke centimeter van de winkel is benut en hij staat echt propvol met Engelse spulletjes; van jam tot shortbread en van Emma Bridgewater servies tot Twinings thee. En zo rond deze tijd komen ook de kerstspullen binnen, waar ze op de een of andere manier ook nog plek voor weten te vinden.

Als ik bij Van Zanten kom en ik achterin de winkel geniet van een kop Earl Grey, dan word ik echt overspoeld door een soort gelukzalig gevoel dat ik maar op een manier kan omschrijven: verlangen naar Engeland. De winkel ademt zo'n heerlijk Britse sfeer uit, dat mijn gedachten ongecontroleerd alle kanten op gaan. Van "Wat doe ik eigenlijk nog in Nederland?" tot "Hoe kan ik die Britse sfeer ook thuis krijgen?" en alles ertussen. De echte anglofielen begrijpen wel wat ik bedoel.

Want zeg nou zelf, alles met sfeer en klasse, nou ja, bijna alles, komt uit Engeland. Barbours, afternoon tea, Jane Austen, scones met clotted cream, Beatrix Potter, Cath Kidston, cottage tuinen, de Bronte zussen, Hunter kaplaarzen, Agatha Christie en ga zo maar door. Zelfs de Engelse vlag is leuker dan de onze. En dan de taal! Ik hoor liever Oxford English dan een Hollander met een hete aardappel in zijn keel. In het Engels klinkt alles sowieso beter. De Engelsen weten van alles iets te maken en het klinkt meteen als heel wat. De pub is zoveel leuker dan een bruin cafe en zelfs fish & chips klinkt beter dan patat met een frikandel.

Engelsen hechten aan traditie, dat spreekt me ook aan. Je ziet het bijvoorbeeld bij het koningshuis. Ondanks alle schandalen en smeuïge verhalen, blijft het een echte koninklijke familie met alles erop en eraan. En dan kerst, compleet met christmas pudding, die al maanden van tevoren is gemaakt (en die ik overigens niet te eten vind) en christmas crackers, waarbij iedereen ook ongegeneerd het papieren hoedje opzet dat erbij zit.
Dat lekker truttige vind ik zo leuk, zoals een rommelmarkt van de kerk waarbij zelfgemaakte taarten en jams worden verkocht. Kleine dorpjes met schattige cottages, prachtige natuur en lekkere Britse humor.

Daarom geniet ik zo als ik naar de Great British Bakeoff op tv kijk. Of als ik een audioboek van Agatha Christie luister. En dus ook als ik bij Van Zanten ben. Als ik daarna naar buiten stap, is het alsof ik op een ruwe manier teruggeslingerd word naar de echte wereld en ik voel een soort kater als na het verlaten van de bioscoop na het zien van een geweldige film. Ik weet niet goed wat ik ermee moet, met dit gevoel. Maar in mijn tas zitten een zojuist gekochte pot lemon curd, een doosje Twinings thee en golden syrup. Dat stukje Engeland neem ik in elk geval mee naar huis.