Belevenissen van een stadsmuis

Afgelopen weekend zijn we weer met z'n vieren (broer, schoonzus en zus) naar het huis van mijn oom en tante in Nieuw-Beijerland geweest. Om de paar maanden mogen we daar een nachtje slapen en lekker genieten van het prachtige Gors. De hond gaat dan ook mee en heeft de tijd van zijn leven. Lekker los rennen en achter de vogels aanzitten, door de bagger struinen en daarna tevreden op zijn plaidje voor de haard in slaap vallen. Maar voor ons was er dit keer werk aan de winkel! Mijn zus heeft voor haar verjaardag een cursus pottenbakken gekregen, maar de eerste les zouden we met elkaar doen. Dus om 14.00 uur zaterdagmiddag zaten we met z'n vieren achter de draaitafels in het atelier van kunstenaar Ton Erwich . Hij liet ons zien hoe we van een bonk klei in een mum van tijd een prachtige vaas of schattig schaaltje konden maken. Tenminste, bij hem was het zo gepiept. Hij hoefde maar met z'n duim te drukken of de vaas kreeg een randje en met een beweging van zijn hand werd zo...

Hebben jullie ook al gezien dat een aantal winkels de kerstafdeling al heeft ingericht? Ik weet dat sommigen van jullie er geestelijk nog niet helemaal klaar voor zijn, maar ik kan je vertellen dat ik bij het zien van al die leuke, nieuwe versiersels helemaal in de christmas spirit kom! Zo heeft de Bijenkorf veel vrolijke, kleurige ballen en grappige figuurtjes voor in de boom. Normaal loop ik dat soort dingen straal voorbij, aangezien ik echt iemand van een traditionele boom ben. Maar zoals ik een tijdje geleden al vertelde, wil ik dit jaar door het toevoegen van wat pastels, de boom een wat Cath Kidston-achtig tintje geven. Zodat het allemaal een beetje meer bij de rest van mijn inrichting past zeg maar. En dan zijn zo'n roze kikker met parelketting en licht blauwe cupcakes ineens weer erg leuk. Ik wil er alleen niet in doorslaan, want zo'n babyboom vol pastels of zo'n kitsche hard roze boom vind ik helemaal niks. Balans is het toverwoord! Ook V&D heeft de kersts...

Ondanks mijn werk als webmaster en mijn interesse in social media, ben ik helemaal niet zo'n gadget freak. Zo heb ik geen iPhone, geen iPad en zelfs geen internet op mijn telefoon. Over die eReader ben ik al maanden aan het nadenken en voorlopig is het idee zelfs op de lange baan geschoven. En als ik geen iPod kado gekregen had, dan zou ik nu nog met een discman rondlopen denk ik. Echt, een 'early adapter' ben ik niet. Maar er is één apparaat dat mijn hart sneller doet kloppen: de iMac. Dat geweldige grote scherm met z'n haarscherpe beeld, het kleine toetsenbord en die draadloze muis... En je hebt geen grote kast die je ergens onder je bureau moet stoppen, want alles zit in de monitor. Helemaal geweldig! En slaagt z'n mooie uiterlijk er niet in je over te halen, kijk dan eens naar de filmpjes op de Apple website . Als je eenmaal gezien hebt hoe handig de Mac werkt en hoe logisch alles gestructureerd is, dan ben je gegarandeerd om. Tel daarbij alle positieve verha...

Laatst ging ik uit eten met mijn buurmeisje. We hadden gehoord dat Sumo (all you can eat sushi) nu ook een vestiging aan de Meent/Binnenrotte heeft en een blik op de website bevestigde dit. Na een half uur rondjes lopen hebben we het restaurant maar even gebeld. En wat bleek? Ze openen pas in december. Dus wij op zoek naar iets anders. Onderweg waren we langs een italiaans restaurant gekomen dat er wel gezellig uitzag, dus we besloten het erop te wagen. Het restaurant, Vapiano , blijkt een apart concept te hebben. Bij binnenkomst krijg je per persoon een pasje. Je kunt hiermee zelf je eten en je drankjes halen aan de verschillende counters. Het pasje wordt dan gescand en aan het eind van de avond betaal je wat er op je pasje staat. Er zijn allerlei zitjes om uit te kiezen; comfortabele stoelen, maar ook hoge barkrukken aan een soort 'eeteiland' met daarop basilicumplantjes, olijfolie en verse rozemarijn. Je kunt gaan zitten waar je wilt en tussendoor mag je ook wisselen. ...

Even een algemene vraag aan alle medebloggers: hebben jullie tegenwoordig ook zo'n probleem om afbeeldingen op je blog te zetten? Het venster voor het uploaden van afbeeldingen is ook veranderd en daarmee de functionaliteit. Je kunt nu meerdere afbeeldingen tegelijk uploaden en in je blog plaatsen. Leuk, maar als je ze per stuk wilt selecteren via het icoon 'afbeelding invoegen' dan loopt hij bij mij vast. Ik klik dan op 'Bladeren'  maar dan reageert hij niet. Ik moet dan m'n bericht sluiten en opnieuw openen via Bewerken. Dan pas kan ik weer Bladeren en een afbeelding uploaden. Het lukt ook niet meer om een aantal afbeeldingen te uploaden en die dan later per stuk ergens in te voegen. De 'afbeeldingenbak' is dan gewoon weer leeg en ik moet opnieuw bladeren (wat dus niet werkt de tweede keer). Een tijdje terug werkte het bladeren wel, maar liep alles vast bij het uploaden van de foto's, terwijl ze echt niet groot of zwaar waren. Hebben jullie hie...

Vandaag ben ik na jaren weer eens naar het Boijmans van Beuningen geweest. Tegenvaller was wel dat een aantal zalen gesloten was in verband met verbouwing. Daarbij kwam nog dat ik een toeslag van 5 euro bleek te moeten betalen in verband met de tentoonstelling van Kees van Dongen . En eerlijk gezegd had ik nog nooit van de beste man gehoord, dus om nou te zeggen dat ik daarop zat te wachten, nee, niet echt. Maar okee, je bent nooit te oud om te leren en wie weet zou ik wel laaiend enthousiast zijn als ik zijn schilderen eenmaal had gezien. Dus mijn impuls om rechtsomkeerd te maken en een andere keer, als de normale collecties weer toegankelijk waren, terug te komen, onderdrukkend, begaf ik mij naar de tentoonstelling van de heer Van Dongen . De tentoonstelling heet 'De grote ogen van Kees van Dongen'. Een blik op zijn schilderijen maakt deze titel duidelijk; alle door hem geschilderde dames hebben enorme koeienogen die geheel buiten proportie zijn vergeleken de rest van het...

Net als je denkt dat je alle mogelijke combinaties wel hebt gehad, blijkt er ineens toch nog een opstelling van je meubels te zijn die je  nog niet hebt geprobeerd. Zo bedacht ik vrijdagmiddag dat het misschien wel leuk zou zijn als ik mijn bureau naar de andere kant van de kamer zou verhuizen. Eerst maar even opmeten en ja, het zou precies moeten passen. Dat betekende wel dat de eettafel daar weg moest en dus op de plek van het bureau moest komen. Maar ja, je weet pas of het leuk is als je het hebt geprobeerd! Dus schuiven, schuiven, schuiven en ja, het bleek inderdaad leuk! De meeste tijd gaat daarna zitten in de accessoires, maar dat is tegelijk ook wel een groot deel van de lol. De knutselspullen die op de planken boven het bureau stonden, moesten nu een plek vinden op het bureau. De planken waren nu vrij om opnieuw ingericht te worden. Je probeert dan vanalles; een fotolijstje hier, een plantje daar, net zolang tot het de sfeer is die je zoekt. Dan de kaarsjes aan ...

Een van de dingen die ik zo geweldig vind aan de herfst zijn kastanjes. Ik kan gewoon niet langs een kastanjeboom lopen zonder te kijken of er toevallig zo'n mooi glimmende joekel op de grond gevallen is. En als ik er dan eentje zie, moet ik 'm gewoon oprapen. Het is echt pure hebzucht. Langs het water waar ik mijn hond elke dag uitlaat, staat een hele rij kastanjebomen, waarvan er twee met kastanjes. De afgelopen weken heeft het vol gelegen met prachttige grote kastanjes. Dus je begrijpt het al, na elke uitlaatronde puilden mijn zakken uit. Niemand die ze daar verder opraapt, onbegrijpelijk! En dus blijf ik rapen, zelfs al heb ik al een mand vol staan thuis. Maar wat doe je ermee? Ik vond het zonde van die hele berg glimmers om ze zomaar in een mand in de gang te laten liggen, dus heb ik een windlicht tot bijna de helft ermee gevuld. Kaars ertussen gefrommeld en klaar. Met de rest heb ik een krans gemaakt. Lastige was wel dat de kastanjes natuurlijk niet goed op elkaar aans...