Belevenissen van een stadsmuis

Laatst vond ik bij Xenos een zakje schattige mini-appeltjes. In woonbladen had ik vorig jaar al foto's gezien van kransen gemaakt van cranberry's en kleine (echte) appeltjes, die ik graag zelf zou willen maken. De mini-appeltjes leken me daar wel geschikt voor, want dan heb je ook geen gedoe met rottend fruit waardoor je je krans te snel weg moet gooien. Ik wist alleen niet zeker of het zou lukken om door de plastic appeltjes heen te prikken. Maar dat bleek makkelijker dan ik dacht, want ze zijn van piepschuim. Ik had geen stevig ijzerdraad in huis, maar nog wel een metalen kledinghangertje. Je weet wel, zo eentje van de stomerij. Even flink buigen met een stel tangetjes en toen had ik 'm in model. Appeltjes eraan rijgen, uiteinde ombuigen en klaar! Door de haak van de kledinghanger kun je 'm ook makkelijk ophangen. Het werkt trouwens ook heel goed met klimop. Je hoeft de hanger dan niet door te knippen, een beetje in model buigen is genoeg. Omwikkelen met verse...

Gek hoe een weekend soms zoveel langer lijkt te duren als je veel hebt gedaan of niet thuis bent geweest. Mijn weekend begon vorige week al op vrijdag, omdat ik die dag vrij had genomen vanwege mijn verjaardag. Hond en ik zaten al om tien uur in de trein richting Den Haag, klaar voor een gezellig weekendje met mijn zus, mijn broer en zijn vriendin. In de trein kwam ik erachter dat ik mijn telefoon thuis had laten liggen. Niet zo handig, zeker niet op je verjaardag. Maar goed, vroeger hadden we ook geen mobiele telefoons, dus zo'n vaart zou het niet lopen. Maar voor iedereen die een sms heeft gestuurd of een voicemail heeft ingesproken, sorry! In Den Haag wachtten me slingers en homemade cupcakes, dus ik voelde me meteen helemaal jarig. De cupcakes van Shia waren eigenlijk te mooi om op te eten, dus die foto's wil ik jullie niet onthouden.   Ook wat kadoos betreft heb ik niks te klagen. Allerlei moois van Greengate, een superdikke dvd box van Inspector Lynley, een do...

Je moet als Rotterdammer minstens een keer een bekroonde bal gehakt hebben gegeten bij De Ballentent . Tenminste, dat beweert mijn oom. Vandaar dat ik gisteren met mijn oom en tante 'een balletje' heb gegeten in deze zogenaamde 'havenkroeg' aan de Parkkade. En eerlijk is eerlijk, die bal mocht er wezen! Een balletje zo ik het niet willen noemen, want deze door het AD geprezen gehaktbal is fors aan de maat. Lekker in wat jus, maar toch niet te vet. Maar als bittergarnituur wat aan de grote kant wellicht. Toch zijn we na deze enorme 'snack' nog gaan eten bij The Harbour Club . Alleen een klein gerechtje, namen we ons voor. Maar na de sushi vertelde een blik op de dessertkaart me al dat het daar niet bij zou blijven. IJs en pudding, daar geef ik niks om, maar cheesecake... En net als de sushi, stelde deze lekkere jongen niet teleur. Niet zo zoet als ik had verwacht, maar absoluut erg lekker. De locatie van The Harbour Club is echt perfect; pal aan de rand van...

Een tijdje geleden heb ik uitgebreid geblogd over cupcakes. Maar natuurlijk kun je je pas echt een oordeel vormen na gedegen veldwerk. Tijd voor vergelijkend warenonderzoek dus. Sinds een paar weken verkoopt de Bijenkorf Lily's cupcakes . Groot was echter mijn teleurstelling toen ik na het betalen van 9 euro een doosje in mijn handen kreeg met vier minuscule cakejes. Zoiets kun je ook niet op een gebaksbordje aan je gasten serveren. Je moet er minstens een stuk of tien hebben om een bordje te kunnen vullen. De smaak was bovendien niet heel bijzonder, maar ook dat kan te maken hebben met het kleine formaat. Je stopt 'm zo in je holle kies en is dus weinig bevredigend. Zeker voor dat geld (2,25 euro per stuk). Mijn eerste indruk van Lily was dus niet zo enthousiast. Des te groter de verrassing toen ik afgelopen zaterdag bij Dudok een sparkling vanilla cupcake bestelde en ik een aanzienlijk groter cakeje kreeg voorgeschoteld. Ik moet zeggen dat zo'n flinke jongen al metee...

Zoals jullie weten ben ik een grote fan van de Rotterdampas. Ik ben dan ook lid van de gratis lastminute service, waarbij je elke week een of twee e-mails ontvangt met een last minute aanbieding. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik nog weinig gebruik heb gemaakt van deze deals, omdat het meestal gaat om filmkaartjes voor zaterdagochtend of maandagavond, of om dingen die ik gewoon echt niet interessant vindt, zoals sportevenementen of festivals. Maar vorige week vond ik een aanbieding in mijn mailbox die ik wel heel leuk vond; een gratis geurworkshop bij de nieuwe beautyzaak Bibou in de Pannekoekstraat. Helaas houden meer Rotterdammers van gratis workshops, dus was het ontzettend druk zaterdag. De sessie voor mij was uitgelopen, dus hebben ze twee groepen gecombineerd. Met als resultaat een groep van 21 mensen die met z'n allen op krukjes om een tafel gepropt zaten. De oprichtster van Bibou, een tenger en aardig typeje, vertelde heel enhousiast over de verschillend...

Nu het weer is omgeslagen en het een beetje kil begint te worden in huis 's avonds, heb ik mijn pantoffels weer uit de kast gehaald. Al van kinds af aan ben ik een pantoffelmens. Dat komt vooral omdat ik een vreselijke hekel aan blote voeten heb. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij anderen. Ik vind voeten over het algemeen niet bepaald een fraai onderdeel van het menselijk lichaam en heb er dan ook niks op tegen om die lekker weg te stoppen in sokken of pantoffels. Bovendien vind ik op blote voeten lopen onaangenaam. Het voelt zo koud en rommelig, vreselijk. Zelfs 's zomers heb ik liever iets aan mijn voeten, al zijn het maar teenslippers. En nu het weer frisser wordt, is er niks zo lekker als thuis je natte laarzen uittrekken en heerlijk een paar warme, zachte pantoffels aanschieten. Als kind had ik altijd van die enorme sloffen met beestenkoppen of tijgerpoten. Maar eigenlijk was dat meer omdat ik ze zo leuk vond dan omdat ze zo co...