Belevenissen van een stadsmuis

Afgelopen zondag was er weer een XXL editie van de Swan Market in het Rotterdamse Museumpark. Net als vorige keer was het ontzettend druk, maar weer o zo gezellig. Er stonden weer hele andere kraampjes, zodat er weer van alles te ontdekken viel. Zo heb ik iets heerlijks (weet de naam niet eens) gegeten bij de American Baking Company (ABC). Ken Hardy verkocht daar zoveel lekkers dat bij de dikke rij wachtenden letterlijk het water in de mond liep. En kiezen was bijna onmogelijk! Grote punten carrot cake, cheese cake en chocolate cake met een enorme laag romige chocola. Allerlei soorten cookies van zo'n 3 centimeter dik, smeuige bananabread, brownies met pecannoten, cupcakes... en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat in combinatie met de Amerikaanse humor en service zorgt voor een onweerstaanbare combinatie. En wat nou zo fijn is: je kunt alles online bestellen! Misschien kun je beter niet kijken op www.americanbakingcompany.com . Een andere ontdekking die ik e

Als dit geen herfstweer is, weet ik het niet meer. En na m'n vorige bericht over hoe heerlijk de herfst wel niet is, verdien ik dat natuurlijk. Een leuk verjaardagscadeau. Op deze stralende dag was ik (en feitelijk ben ik het nog steeds) jarig. Hiep hiep voor mij! We hebben het afgelopen zaterdag gevierd. Volgens traditie zijn we met z'n viertjes (mijn zus, broer en schoonzus) uit eten geweest. Dit keer bij Minang Kabau , een Indonesisch restaurant. Super lekker en ook nog eens op een geweldige locatie; aan de Kralingse Plas, bij het bos. Het restaurant heeft ook op de bovenverdieping grote ramen, waardoor je de hele plas overziet met op de achtergrond de skyline van Rotterdam. En dan de ondergaande zon zien kleuren... wat prachtig. Daar word je echt stil van. Dan ben ik zo trots op dat mooie stukje Rotterdam! Een verjaardag zonder cadeaus kan natuurlijk niet en gelukkig zijn ze me ook dit jaar niet vergeten. Van mijn zus heb ik een witte fluitketel van Le Creuset gek

Okee, het is officieel nog zomer, maar voor mij is de herfst begonnen. Ondanks dat de zon af en toe nog lekker schijnt, zit er een soort frisheid in de lucht die de herfst aankondigt. Die doet denken aan koude avonden waarop de schemering al rond vijf uur invalt, en waarop de straatverlichting al vroeg aan gaat, terwijl mensen zich uit hun werk naar huis haasten. Voorbij zijn de lange zomeravonden buiten op het terras. Het leven verplaatst zich weer naar binnen, waar het warm en gezellig is. Kaarsjes aan, een extra plaid op de bank. En voor mij hoort daar ook lekker eten bij. Stevige stamppotten met worst, zo oer- en oerhollands. Maar ook dampende mokken chocolademelk met een flinke toef slagroom en een grote pot thee met de koekjespot binnen handbereik. Ik krijg rond deze tijd ook altijd ineens zin om te gaan bakken (wat niet verstandig is, omdat ik dan alles opeet); van die lekkere rommelige appeltaart, nog warm uit de oven, die in brokken uit elkaar valt als je een stuk pro

Over anderhalve maand begin ik in mijn nieuwe baan en omdat ik dan een aantal uur per dag thuis ga werken (vanwege de hond), leek het me leuk een echte 'werkplek' te hebben. Oftewel, een excuus om weer eens wat te schuiven in huis. Ik had al een groot bureau met daarop mijn Mac, maar eigenlijk vind ik het niet zo prettig om met mijn rug naar een ruimte toe te zitten. Daarom was ik eerst van plan m'n bureau zo neer te zetten, dat ik erachter kon zitten. Maar met die plankjes aan de muur was dat niet zo handig. Was bang dat ik daar dan steeds tegenaan zou stoten met m'n hoofd. De oplossing was het bureau haaks op de groene muur te zetten. Daardoor kan ik erachter zitten en heb ik een soort werkhoekje gemaakt. Daarvoor kon ik nog m'n Ektorp stoel kwijt, waar Rob zich op installeert zodra ik achter de computer zit. Dit ondanks z'n grote hondenbed dat naast m'n bureau ligt (voor de foto heeft hij even net gedaan alsof). Maar daar maakt Daantje dan weer gebruik

Het is alweer 2 weken geleden dat ik iets heb gepost, dus hier een update voor wie zich afvraagt hoe het afgelopen is met Max. Nou, inderdaad afgelopen dus. Ik heb na lang nadenken besloten Max terug te brengen naar de fokker. Want niet alleen moest hij nog zindelijk worden, ook vertoonde hij echt (schattig!) puppygedrag. Hij was duidelijk niet gewend om overdag uit de bench te zijn en vrij in de woonkamer rond te lopen. Pantoffels en schoenen zijn voor hem niet veilig, net als alles wat eetbaar is of waar op gekauwd kan worden. Het is echt een schat, maar er zou echt nog wel wat tijd nodig zijn om hem goed op te voeden. En die tijd heb ik dus niet. Binnenkort begin ik in een nieuwe, drukke baan, dus dan heb ik helemaal geen tijd meer om een pup te trainen. Max is zo'n leuke hond, die verdient gewoon het beste. En dat kan ik hem nu niet bieden. Dus na overleg met de fokster, die overigens vindt dat het heel normaal is dat een hond van 5 maanden niet zindelijk is en niet is opgevo